För veele Lüüd hört dat to jeden neen Daag, dat se morns inne Fröh von denn Kalenner een Blatt afrieten doot. Dat mit dat Datum, dat mutt stimmen, just as mit dat Optrecken von de Klock. Dat givt obers ok noch annere Lüüd, de loot sick dör denn Dag drieben. Se kennt keen Dag un keen Stünn un sind ok tofreeden. Ick mutt so´n Slach von Lüüd bewunnern. Se lot sick nich drieben von Dag un Stünn un mööt nich oppassen op Klockenslag un Terminkalenner. Möt keen Angst hebben, denn Bus oder de Bohn to verpassen.
An de Arbeitsstee mutt man ock pünktlich ween, een will jo ock bie tiets Fierobend moken. De Göörn on de School möögt dat ock nich, wenn de Schoolmester sick nich üm dat Puusenklingeln kümmert. Dat gifft een barg Lüüd, för de ward de Terminkalenner dat wichtigste Book. Se holt sick extra een Sekretärin, anner kommt se mit all dat, wat se schüllt oder sülms wüllt total döreenanner. So een Terminkalenner kann to een Drieber mit de Pietsch warrn, drifft von een Steed to de anner, vun een Termin to denn annern un denn hest keeb Tied mehr för dat eegen Kind, un för een Klönsnack mit de Noborslüüd. Dat geiht so lang bit dat Hart nich mehr mitmoken deit.
Dor lööv ick mie den, de Daag för Daag dat Kalennerblatt affrieten deit, sick dormit ganz still hinsett un allns lest, watt för klooge Sprökels dor schreven stoht.
Un wenn dor een lustige Geschicht affdruckt is, de lees ick dann jümmers toerst. Op dat Grienen un sick ee to Högen schull keen een verzichten. . Jo un denn steiht dor noch een kloges, mitünner dwatsches Woort, lohnt sick ober jümmer doröber to simmuleern. Hüüt steiht door, dat ick gau öbersetten will:
Dat töben muss du leern, du kummst dor nich um rum, du dröffs noch töben, un dat is doch ne Freud. Un achtder all dien Töben, dor kummt ock noch wat.
Töben leern, dat mööt se all, de mit de Klock in de Hand und de, de denn Hergott den lewen Daag klauen deit, töben leern mööt se all, de mit un ohn denn Terminkalenner.
Töben kann ock Freud moken.
Uwe Hülsen